ΠΟΣΟ ΛΥΠΗΘΗΚΑ…
Πόσο λυπήθηκα με το θλιβερό άκουσμα! Σεβόμουν ιδιαιτέρως τον αοίδιμο Ρ/Καθολικό Ιεράρχη της Σύρου, κυρό Φραγκίσκο…
Πάντα χαιρόμουν σαν ιερέας να περνώ συχνά από το γραφείο του για να τον χαιρετήσω απλώς, στο κτίριο της Καθολικής Επισκοπής στην Ερμούπολη ή σπανιώτερα στην οικία του, στην Άνω Σύρο. Πάντα, ξεπηδούσε αυθόρμητα κάποια μεστή θεολογική συζήτηση με βαθιά νοήματα, σε συνάρτηση με το σήμερα.
Πόσο έντονα χαράχτηκε στη μνήμη μου η τελευταία επίσκεψή του στον νοσηλευόμενο, στο Νοσοκομείο της Σύρου, γέροντα Μητροπολίτη μας Δωρόθεο Στέκα, τον Αύγουστο του 2001. Μπήκε σιωπηλός στο δωμάτιο, στάθηκε ευλαβώς στο προσκέφαλο του ετοιμοθάνατου Δεσπότη μου, κοιτώντας τον με θλίψη. Όταν ψιθύρισα στο γέροντα, ότι ο Καθολικός Επίσκοπος ήρθε να τον δει, ο γέροντας Δεσπότης άνοιξε τα μάτια, έστρεψε το κεφάλι, άπλωσε το τρεμάμενο χέρι στον Επίσκοπο Φραγκίσκο και χαμογελώντας ελαφρά, ψέλλισε: “καλώς τον”!
Κι όταν έγινα Επίσκοπος και πήγα στη Σύρο για τα Θεοφάνεια του 2013, πατρική προσκλήσει του Σεβ. Ποιμενάρχου και μέντορός μου κ.Δωροθέου Β‘ , πριν φύγω για την ενθρόνισή μου στο Κονγκό, με αγκάλιασε σφιχτά και μου είπε με το χαρακτηριστικό χαμόγελό του: “Κοίτα μη με ξεχάσεις τώρα, μέσα στις επισκοπικές φουρτούνες που σε περιμένουν”!
Σήμερα το πρωί, κατά την θεία λειτουργία στο Πατριαρχικό Παρεκκλήσιο, χωρίς να γνωρίζω την κοίμησή του, θυμήθηκα τον αγαθό Επίσκοπο επί τη εορτή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Κι όταν αργότερα, πήγαινα στον Πατριάρχη διάφορα έγγραφα προς υπογραφή, έχοντας μεταξύ αυτών και το συγχαρητήριο Πατριαρχικό Γράμμα προς τον σήμερα εορτάζοντα Πάπα Φραγκίσκο, του μίλησα και για τον γέροντα εφησυχάζοντα Επίσκοπο της Σύρου, που επίσης σήμερα γιόρταζε τα ονομαστήριά του!
Πόσο λυπήθηκα…
Την ευχή του αειμνήστου Επισκόπου κυρού Φραγκίσκου να έχουμε. Η παρακαταθήκη του μεγάλη, η θύμησή του γλυκεία, το χαμόγελο και ο κρυστάλλινος λόγος του ευλογία νοσταλγική.
Φραγκίσκου, του Σεβασμιωτάτου Ρ/Καθολικού Επισκόπου πρώην Σύρου, Θήρας και Κρήτης, αιωνία η μνήμη!
+Ο Ναυκράτιδος Παντελεήμων ο Τήνιος